روزِ بَرات حتماً مُردَا همِه دِ غَمَاَن
سِر خاک هَرِ چِه گُویِیِ حَرفُوُن شُمار مِفَهمَن

گُویا پِدَر علی اَکبَر سی سال پیش بِمُردِهِ
بَچُوُک مِگُفِت کِهِ مِمِهِ سَالُوُر وَر شُمُردِهِ

سِر خاک هِیِ مِگُفتِه ، بابا بیا نِگِا کُو
شَهرِ فَرنگِ اِینجِه ، بابا چِشُون خُو وا کُو

مِثِلِ قَدیم جَوُنُو مُویُون دِراز دارَن
پِرَن گُلی مِپُشَن عِشِوِه و ناز دارَن

بابا دِ خُو مِدیدی آدم بِرِهِ هَوا شُو
هَر رُو سَوارِ مُوشَک سَفَر کُنِهِ به ماه شُو

تو هَر سِرایه بابا تِلوزیونه آَیِه
هَر کار کُنَن دِ تِهرُو رُو شیشه وَر میایِه

باور کُنِی کِه بابا ، نِرخُو هَمِهِ گِرُونَه
گوشت و برنج نیایِه تُخمُ مرغِهِ پَنج قِرونَه

دِل مُو مِگِه کِه گُویُم رُوغِهِ چِه نِرخِه دَارِه
جُون پِدَرمِتَرسُم سَکتِه کُنی دوباَرِه

ایِ دوره وُ زَمُونِه شِنیدَنِی زیادَه
خَبَر مَبَر وِلِش کُو ، که دیدنی زیادَه

سِر خاک هِی مُگُفتِهِ صَقِدِه پِسر کَلَو شُوُم
دِلِمُو کِشیدِهِ تُو خاک بیخِ پِدِرتُو بَاشُم

اینجِه خیال مِکِردُم ، بابا وَ سَر صِدا شُو
از حَرَکاتِ مِمِهِ وَ شیونُو نَوا شُو

گُفتِه کِه ای علی جُو اَگَر مِمِهِ ر بیاری
جُونِ پِدَر مُو خَم شُو از خاک هَم فَراری

ربانی ای چَرَندُو ر خُود لَفظِ بیرجندی
گُفتِه کِه شاید تُو هَم کمی بِخندی

شاعر: غلامرضا ربانی

Telegram: Telegram.me/BirjandiSalam