شعر «روز برات» با گویش شیرین بیرجندی بیرجندی

روزِ بَرات حتماً مُردَا همِه دِ غَمَاَن سِر خاک هَرِ چِه گُویِیِ حَرفُوُن شُمار مِفَهمَن گُویا پِدَر علی اَکبَر سی سال پیش بِمُردِهِ بَچُوُک مِگُفِت کِهِ مِمِهِ سَالُوُر وَر شُمُردِهِ سِر خاک هِیِ مِگُفتِه ، بابا بیا نِگِا کُو شَهرِ فَرنگِ اِینجِه ، بابا چِشُون خُو وا کُو مِثِلِ قَدیم ادامه ی مطلب

روز خُسر بَرِه

بور روزِ پدر بِخَر بِخر داری باز وَر نومِ مو بور روزِ پدر داری باز بور روز خسر بره که قربونی شُم از هفته ی پیش در به در داری باز ? ابراهیم اشراقی